Ooit hoorde ik de aankondiging van één of andere schaatscoach op de radio en ze zeiden dat ze deze man dadelijk gingen vragen wat er nu eigenlijk zo leuk is aan schaatsen. Het leek me nogal logisch. Schaatsen/skaten komt het dichtst bij het geoel van zelf te kunnen vliegen. Ultieme vrijheid. Ik wachtte af, benieuwd naar het antwoord. De man antwoorde precies wat ik net had gedacht.
Vandaag vloog ik. Ik kreeg de tijd, de zin en had de inspiratie om een tochtje te maken. Compleet met alle nerden "gear" vertrok ik.
Lijstje:
Skates en beschermers en helm (Helaas. Boet het vrijheidsgevoel een beetje in, maar vind dat ik dit aan de kindjes verplicht ben.)
Hartslag meter
GPS meter
Camelback
MP3 gsm met R owen H eze muziekjes.
En een appeltje :-)
En ik vloog. Bij elk keerpunt dacht ik "... eh, neuhhhh, nog niet, dan ben ik zo snel terug"
Uiteindelijk werden het 33 km.
Ik zing, ik lach, ik vlieg ik leef. Wat een endorfine machine is het toch.
Met twee blaren zo groot als ouderwetsche rijksdaalders gaat het nog steeds verder. Ik skate langs de Maas en geniet van mijn appeltje. Hapje en dan appeltje op de rug en slagen maken. Zo lang mogelijke slagen.
Wat een dag!
De hartslagmeter geeft dik 1100 cal aan. De gps ruim 1900 :-) Spoort niet.
Thuis doe ik de tocht nog eens over met google earth. Cool speeltje dat gps horloge.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten