Spierpijn

Het was zeker 10 jaar geleden. Ik kreeg de kans weer en ging. Mijn conditie, wat spieren betreft, leek me beter dan ooit tevoren op ski's. Hmmm. Na de tweede dag kreeg ik mijn ene been niet meer voor het andere. De laatste helling in een "flug" afgewerkt. Pijn, pijn, pijn. Ik had al jaren geen spierpijn meer gehad. Echte ouderwetse goeie spierpijn. En ik baalde. Mijn lichaam heeft me verraden, boohoohoo. Ik skate, ik fiets, ik wandel en ren. En heuveltjes, niet te veel vlak, das saai. Dus het zou wel goed zitten met de beentjes... Mooi niet. Stom lijf. Maar de keren dat het wel lukte was het spectaculair. Vliegen. Wind suizingen in mijn oren. Met mijn gps gadget mijn snelheid gemeten. Bijna 42km/u. Wieiiiiiii!!!!!! Een afdaling van rond de 10 km. Heerlijk. Volgens mij in een van de prachtigste skigebieden. Luxe gondels en liften, prachtige pistes, pure verwennerij daar in Zwitserland.

De slingerberg

De nieuwe schoenen van dochtertje moeten geruild worden. Mooi ritje naar Beek. Twee kindjes zitten ingepakt in de fietskar. Ik heb mijn fietsschoenen aangetrokken. Geen overbodige luxe blijkt later.

Het redelijk vlakke stuk is heerlijk. wind in de rug, prachtige omgeving. Ik voel alsof ik op vakantie ben. Dat gevoel dat je soms hebt, dat je jaloers wordt op de mensen die daar wonen. Maar wij wonen hier! Mijn nieuwe banden maken een fantastisch geluid. Zacht zoevend. Ik hoor Jan Smit niet eens die de kinderen achterin op mijn telefoon aan het beluisteren zijn. Ik geniet!

En dan komt "de berg" en de bijbehorende mentale strijd. Op het eerste stuk hou ikmezelf voor de gek. Ik zeg dat iemand me duwt en het werkt. Ik hoef mijn benen alleen maar rond te laten draaiien. Maar inmiddels is het lijf toch 42, en de kinderen achterin ook zoiets in kilo's. Poeh, hé! Verstandop 0 en doortrappen. En heel erg langzaam komt het einde in zicht.

Mijn gps horloge geeft aan dat we 9,5 km gereden hebben. Al ben ik hier al heel vaak heengefietst, Beek ligt verder dan ik dacht. Maar het voelt allemaal erg goed en stoer. Niks auto, de auto is voor watjes.

De terugweg is wind tegen, maar de omgeving andersom is net zo mooi. En dan komt de slingerberg nog een keer. Maar nu als beloning. Woeiiiii!!!!!
Pijn in mijn handen van het remmen :-)

Wandelen in de avond

Ik ken haar van de ehbo cursus en ze belde me voor een herhalingsles. Geen zin in. Wel om weer eens bij te kletsen. In plaats van koffie besluiten we om een wandeling te maken. Wandelingen zijn heerlijk! We wandelen over een donkere landweg en komen uit op de dijk langs het kanaal. En we kletsen en kletsen, de tijd vliegt.
We gaan nog even naar haar paard, en dan besluiten we de avond alsnog met theeleuten.
Zinvol!

Extra stukje

Het regent, het is er weer tijd voor en dus ga ik rennen. Het loopt voor geen meter, al vind ik mezelf wel stoer. Ik heb een petje op en daaroverheen, omdat het echt giet inmiddels, de muts van mijn hoody. How cool is that!
Nou ja. Het sukkeldrafje doet daar dan weer afbreuk aan.
Maar, op het cruciale moment waarop ik altijd vind dat ik net één straatje verder moet pakken en dat nooit doe, doe ik het vandaag wel. Moe ben ik toch, dus wat maakt het uit?
En dan, halverwege dat straatje ontstaat een nieuwe emotie. Een emotie die voorheen uitsluitend voor skaten en heel af en toe voor fietsen op gaat. Een emotie die me blij maakt: "Zal ik er een klein rondje aanplakken???"
Ik heb het vanavond nog niet gedaan. Doseren! Ervaring leert dat dat nog wel eens terugkomt. Maar het wijst op een nieuw inzicht. Dat ik hardlopen eigenlijk wel leuk vind. Huh???? En dat dat dan ontstaat op het moment dat ik echt door diepe plassen en stortbuien ren. Bijzonder.

Het bos in

Met wie en waar is persoonlijk, maar vandaag een bijzonder wandeling gemaakt door het bos. En dat voelde goed!
Morgen met mijn beul ook even het bos in hoop ik. We gaan "koffie" doen, maar ik hoop op een boswandeling. Het hele zijn schreeuwt naar meer buitenuren!

Toch weer goed gekomen

Lente in de lucht en een vol programma. Met de fietskar, met twee kindjes er in dit keer, naar een dorp verderop mogen fietsen. Bergop. Phew. De originele weg is afgesloten. Dat is een nog pittigere berg op, maar veel korter. Daarna lekker uitbollen bergaf.
Deze weg is non stop valsplatterig omhoog en dat is zwaar. Maar lekker. Voor de verandering ook precies de goeie kleren aan. Niet te warm, niet te koud, en dat is altijd prettig. De rest van de dag overal en nergens naar toe gefietst.

's Avondes lekker moe. Als ik de keuze had gehad was ik op de bank gaan hangen. Maar het is hardloopavond, dus sleep ik mezelf naar buiten. Onderweg even gestopt om te bellen, en daarna doorgerend op een tweede adem. Moet ik vaker doen. Ik vlóóg!
Aansluitend gymen met de meisjes, met in de tweede helft altijd de hilarische volleybal wedstrijd!

En lekker de hele dag al de hartslagmeter om. Zo rond de 1300 cal!
Groen bolletje verdiend. Het tweede al deze week!

goed en slecht

20 km gefietst, met fietskar en kleutertje er in. Heerlijk tochtje. De rest van de dag ook rennen, vliegen. Geen tijd voor koffie, geen seconde rust. Hartslag meter om Rond de 1000 cal weg. Dat is kicken. En wat doe ik??? Verknal het vanavond. Er lagen twee marsen te gillen in de la. Eat me!!!! Stom toch?

Personal trainer

Een weekje of twee vrij gehad van het regime. Ik merk dat ik dan ook niet wil schrijven :-) dan blijft dit een positief verhaal.
Vandaag dus weer netjes begonnen.
Met werk, met "goed" eten en sporten. Vanavond gerend.
Ondertussen hebben P en ik van telefoon geruild. Ik heb een vroegere versie van en soort smartphone. Niet alle toeters en bellen, maar er kan veel mee. Al de hele dag fotootjes en filmpjes van de kindjes gemaakt. En gisteren er muziekjes op gezet. P wil hem nu bijna terug. Er kan veel meer mee dan voorheen :-) En met mijn ouwe "het gras is altijd groener..." telefoon kan ineens niks meer. Zal het toch wel aan het baasje liggen...
Nou ja. En dan kun je dus gaan rennen met nieuwe muziekjes! Vandaag dreef Jan Smit mij tot waanzin. Het gerijmelaarij. Maar wel lekker om mee te zingen.

Samenvattend:
Een groen gezichtje voor het eten (= goed dus)
En ook voldoende gesport. Een half uur harlopen. En al 340 cal. weg.

En morgen.... Morgen mag ik met het jongetje naar het ziekenhuis voor nieuwe schoentjes aan te laten meten. Heerlijke fietstocht van heen en terug ongeveer anderhalf uur. Ik hoop op hetzelfde weer als vandaag.

Morgen maar weer

Tsja, een beurs in Duitsland. Dropjes en marsen in de auto. Ook sinaasappels. Vier gingen heen en zijn ook ongeschonden weer teruggekomen.
En dan schnitzels. En vooral "Gebackener Camambert" Heerlijk. Maar slecht. O zo slecht.