Onderhoud

Huisarts pompt haar achterband op, ik constateer dat de voorband ook mag. We bekijken onze fietsen. Die van mij zit van top tot teen onder de modder. Die van haar ook blijkt. Na onze vorige fietstocht door de regen zo weggezet. Maar haar fiets is grijzig, dus daar zie je het niet zo.
Ondertussen is ze al bij de voorband. Ik schroef het opzetstukje terug op mijn mountainbike en we ruimen de pomp op. Zo! Het materiaal is weer verzorgd! We kunnen.
En al doortrappend (beetje zand op de tandwielen waarschijnlijk) maken we een heerlijke tocht!

Ontregelt

Sporten gaat als een speer. De avondwandelingen met A lijken steeds langer te worden al hebben we het de laatste keer een beetje bont gemaakt. 15km. Dat is wat lang, maar het was wel mooi en gezellig.

Fietsen. Huisarts kon niet, carnaval zit her en der ook al in de weg, dus ga ik alleen. En dan blijkt er ijs op een berg te liggen. Ik ga bijna onderuit en schrik behoorlijk. Ik klik los en fiets en kluun verder. Bergaf liggen allemaal ijsplaten. Mijn gemiddelde snelheid wordt niks en the icing on the cake, een korte hele steile berg laat ik schieten die dag. Hij ligt erg in de schaduw altijd, ik vermoed dat daar ook ijs kan liggen.

En vandaag een skate tocht. Mega veel wind tegen. Ploeteren maar leven! Heerlijk. Vooral de terugweg door het neiuwe gebied. Grote waterbekkens om maasoverstromingen op te vangen. Ik zie scholen vogels op het water, stilstaande kranen en graafmachines. Ik geniet.

Maar wat niet lukt is het eten. Ik heb enorme schransbuien en "recht" op van alles. Onzin natuurlijk.
En ik drink te weinig.
Vandaag ging het redelijk.

Foto van mezelf gezien. Zal wel een onflatterend bloesje zijn geweest :-) Maar ik ben er nog lang niet dus.

fietsen!!!!

Sneeuw, dooi, en dan toch weer sneeuw. De huisarts en ik bellen elkaar en besluiten dat we verstandig moeten zijn. We gaan niet.
Als ik rond afgesproken tijd door het dorp loop, zie ik dat alle sneeuw weg is, en het is niet vreselijk koud. Ik bel nog eens. Huisarts stond op het punt van terug omkleden. We gaan! En het is heerlijk!

van de 0 af!

Vrieskou, laagjes, moe van een avondje feest, spierpijn van het dansen of griep? Skates aan, H is er, we gaan 2012 van de skate 0 afhelpen. Prachtige tocht, 20 km, en we zien echte schaatsers op mooie plassen. Schaatsen ook nog maar eens zoeken.

Zin in iets lekkers

Wortels, appels (zijn op) en voor de zoveelste keer een cup a soupje dan maar weer. Niet eerlijk. Ik wil me te buiten gaan aan chocolade, drop, koekjes, vers brood met lekkers er op en daar heel veel van zodat ik niet hoef te kiezen. Dat zuinige de hele tijd is zo ergerlijk. En dus cup a soup en typ ik lekker verder vanuit mijn dikke lijf. Zucht!

Wilskracht

Geeknight. Spelletjes doen met vrienden en op tafel staat een hele grote schaal blinkende paaseitjes. "Eet mij, eet mij!!!" Er is ook nog de belofte van drop, maar dat komt gelukiig niet op tafel. Ik hou vol. Ik neig, overweeg waarom ik het mag, mijn calorieënapp staat zwaar in de min, ik zie mensen eten en wil ook, maar weet dat ik bij één verkocht ben. Beter geen dan één.
En uiteindelijk zwicht ik. Ik probeer het langzaam te doen, ervan te genieten, ik wacht tot de nasmaak helemaal verdwenen is voor ik een nieuwe overweeg. Uiteindelijk eet ik er drie. 's Nachts voer ik het nog even in. 35 cal per stuk. Drie van die stomme eitjes zijn over de 100 caloriën??? Een kwartier rennen voor drie van die eitjes??? Dat is belachelijk veel.
Maar, boeien! Het was lekker!

Hoe graag ik wil fietsen

Het is bar koud. Bar, bar, bar koud. De auto is in gebruik, en ik moet met zoontje naar het ziekenhuis. Trein of fiets? Fiets!
En dan blijkt de band van de fietskar lek. Toch met de trein? Redden we nog... Maar, met een fietswinkel aan de overkant moet het toch ook lukken. De fietsenmaker plakt, ik ren terug, wiel weer in de fietskar, jongetje er in, alle warme dekentjes er overheen en gaan!
Gelukt!
En het was helemaal niet koud! Alleen door de haast en stress de overschoenen vergeten. Heel ieniemienie kouwe teentjes. Zoontje had het heerlijk.
20 km op de teller!