Spitsuur. Ik moet naar de tandarts en fiets door het industrieterrein wat het dorp met de stad verbindt. En ik passeer een file. Een dagelijkse file. Ik zwaai naar de stoppende en optrekkende mensen die ik herken terwijl ik er nog een schepje bovenop gooi om ze te laten zien hoeveel sneller je met de fiets bent. Ik ben een patsertje vandaag :-)
Uit de luwte kom ik langs het stukje Maas. Voorbode van de stad. Zon, bootjes, bruggen in de verte.
Bij de tandarts is het altijd wel leuk eigenlijk. Tandarts en assistente zijn een gouden duo. Met zijn drietjes zijn we al een jaar of 9 samen. Ik blijk vanaf het begin bij de praktijk te horen.
Terug. Bergaf door Maastricht. Ik snuif de sfeer op, ik ben een wielrenner in de a.mstel gold race, ik ben een fietskoerier, ik stuif over de kinderkopjes, ontwijk bussen en toeristen, ik leef!
20 kilometer erbij!
Goed
Vanavond minimacrons met chocolade soldaat gemaakt.
Slecht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten