Tandpijn, en een snelle afspraak. De huisarts verzet gewillig ons fietsafspraakje naar een ander tijdstip en samen maken we een fantastische omweg door het heuvelland, richting tandarts. Huisarts heeft snot in de kop, ik een kloppende tand. Lekker setje zijn we. Maar één bergje moet kunnen. Ik kies een van mijn favorieten; de Sibbergrubbe in Valkenburg. en die eindigt een paar keer bijna, maar pas echt op het plateau, als je al een keer of vijf gedacht hebt dat je er bent. De afdaling isgelukkig op een minstens zo mooie berg. Een Amstel Gold race klassieker; de Bemelerberg. Maar dan blijkt deze afgesloten. Eh... we volgen de bordjes en daardoor krijgen we onverwacht nóg een klimmetje voor de kiezen. Het gaat wel lekker eigenlijk, maar het wordt aanpoten om op tijd bij de tandarts te komen. Precies om 11 uur wordt een gelukzalige verdoving ingespoten.
We zetten die dag 35 kilometer op de teller. Niet slecht voor een tussendoor tochtje.
Een week later belt de huisarts af. Ze is nog steeds ziek. De fietstocht had haar reserves opgesouppeerd. Hmmm. Gelukkig ga ik vanavond nog "powerwalken.' Maar dan wordt dat ook nog afgebeld. En dan komt het moment van "diep" gaan. Me de trap op sleuren, renkleren aantrekken en mezelf motiveren om tóch te gaan. Maar ik ga. Met Gers. Rappende rijmpjes, met een fantastisch accent maken het sleetse rondje weer eens leuk.
Hoi Roelien, ik wilde je reactie uiteraard plaatsen maar klikte per ongeluk op verwijderen. Je kunt de tekst lezen door een beetje te scrollen. Ik zal mijn MTBer eens veranderen :-)
BeantwoordenVerwijderenHij fietst me ook in de weg