De nieuwe schoenen van dochtertje moeten geruild worden. Mooi ritje naar Beek. Twee kindjes zitten ingepakt in de fietskar. Ik heb mijn fietsschoenen aangetrokken. Geen overbodige luxe blijkt later.
Het redelijk vlakke stuk is heerlijk. wind in de rug, prachtige omgeving. Ik voel alsof ik op vakantie ben. Dat gevoel dat je soms hebt, dat je jaloers wordt op de mensen die daar wonen. Maar wij wonen hier! Mijn nieuwe banden maken een fantastisch geluid. Zacht zoevend. Ik hoor Jan Smit niet eens die de kinderen achterin op mijn telefoon aan het beluisteren zijn. Ik geniet!
En dan komt "de berg" en de bijbehorende mentale strijd. Op het eerste stuk hou ikmezelf voor de gek. Ik zeg dat iemand me duwt en het werkt. Ik hoef mijn benen alleen maar rond te laten draaiien. Maar inmiddels is het lijf toch 42, en de kinderen achterin ook zoiets in kilo's. Poeh, hé! Verstandop 0 en doortrappen. En heel erg langzaam komt het einde in zicht.
Mijn gps horloge geeft aan dat we 9,5 km gereden hebben. Al ben ik hier al heel vaak heengefietst, Beek ligt verder dan ik dacht. Maar het voelt allemaal erg goed en stoer. Niks auto, de auto is voor watjes.
De terugweg is wind tegen, maar de omgeving andersom is net zo mooi. En dan komt de slingerberg nog een keer. Maar nu als beloning. Woeiiiii!!!!!
Pijn in mijn handen van het remmen :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten