op mijn vorige telefoon ging mijn eigengemaakte muzieklijstje wat "skate" heette helemaal aan gort. De geordende telefoon zette Robbie W bij Robbie W en Gladys Knight bij de G. En aangezien ik maar één Gladys Knight (of is het night?) liedje er op heb staan en daar niet een half uur achter elkaar op wil rennen had ik dit al heel lang niet meer gehoord. En dat was jammer. Tijdens de eerste helft van de zwangerschap van dochter heb ik met mijn skates kilometers lange tochten met die muziek gemaakt.
De stoute schoenen weer eens aangetrokken en de file "skate" naar de smartphone geladen. En die pakt het wél! Wat een verrassing. Ik ren en ben gelukkig. Ik hou me in om genoeg lucht te hebben om alle achtergrondkoortjes van Midnight train to Georgia mee te kunnen zingen. Woehoee!!!!
Jezus in a campervan brengt me thuis. De endorfine machine heeft gewerkt.
Het grappige is dat de muziek onbewust gekozen is op lange lome skate uithalen. Het rentempo ligt wat hoger. Uiteindelijk lijkt het wel of ik langere passen maak op deze muziek. Zweefpassen. Tsja.
Zo snel mogelijk nog eens gaan rennen maar weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten